باتوجه به فضای حاکم برجهان شهوت زدة امروز، اعتراف دانشمندانی که نگرش دینی ندارند به حسن موضوعی مانند حیا بیانگر اهمیت خاص و انکار ناپذیر آن است. البته ما نمی‌گوییم تمام

دانشمندان غعیرمسلمان به ضرورت حیا متعرف هستند، ولی اعتراف تعداد اندکی از آنان نیز قابل توجه است.

ویل دورانت، دانشمند آمریکایی می‌گوید:

«حیا یکی از بهترین صورتهای روحی عشق است و تا شکوه درخشندگی بی‌مانندی بالا می‌رود و گاهی برعجیب‌ترین دواعی نفسانی غالب می‌گردد».

پرفسور «اسوالد شوارتز»، پزشک و روان‌شناس اتریشی، در کتاب «روان‌شناسی جنسی» خود می‌نویسد:

«علاوه بر مردم شناسی، تجزیه و تحلیل روان‌شناسی نیز ثابت می‌کند که احساس شرم یکی از صفات عمده نوع بشر است، هیچ قبیله‌ای هر قدر هم بدوی باشد، دیده نشده است که از خود

شرم بروز ندهد، بچه‌های کوچک نیز شرم دارند. در طی دوران رشد بشر و همچنین در خلال رشد افراد بر وسعت موضوعاتی که مورد حمایت شرم قرار می‌گیرد، افزوده می‌شود، حمایت وظیفة

مخصوصی است که برعهدة شرم‌گذارده شده است».

او در ادامه می‌نویسد:

«بعد از جنس که اصل و هسته است، شرم از کل شخصیت ما، نه در شکل منحط آن مثل خودپرستی، بلکه در معنای صحیح «قدرخودشناسی» حمایت می‌کند».

«مونتسکیو»، دانشمند فرانسوی، در کتاب مشهور خود که با نام «روح‌القوانین» به فارسی ترجمه شده است، فصلی با عنوان «حجب و حیای طبیعت» دارد و در ضمن بیان اهمیت حیا و لزوم حفظ

آن می‌نویسد: «حجب و حیا و خودداری مطابق قوانین طبیعت است».

دکتر «فلاسن»، استاد دانشگاه روچستر، می‌گوید: «خجالت کشیدن از کارهای زشت و حیا علامت سلامت است».